Cząber górski - wiele zastosowań rośliny z południa Europy

Opublikowano: 2020-11-19

Cząber górski (Satureja Montana) jest rośliną wieloletnią, zimozieloną z rodziny jasnotowatych, bardzo blisko spokrewnioną z cząbrem ogrodowym. Pochodzi z południowych regionów Europy.

Preferuje pełne słońce, lekkie i dobrze zdrenowane gleby. Jego kwiaty są bardzo chętnie zapylane przez pszczoły. Dorasta do 40 cm wysokości. Kwitnie na biało lub różowo, a aromatem przypomina tymianek. Ze względu na większą zawartość olejków eterycznych od cząbru ogrodowego, jego zapach i smak są bardziej intensywne. Ziele zawiera olejek eteryczny ok. 1-1,5%, a w nim głównie karwakol (41-52%), p-cymen (około 12%), tymol 3-4%, eter metylowy karwakolu (około 11%), eter metylowy tymolu (około 2-2,5%), borneol (ok. 4-5%), g-terpinen ( ok. 7-8%), alfa-tujen (ok. 1,5-2%). Zawiera także flawonoidy, kwas rozmarynowy, kwas karnozowy, kwas betulinowy, kwas oleanolowy, kwas ursolowy, kwas kawowy. Wyciągi z cząbru górskiego hamują rozwój drożdżaków (z rodzaju Candida), bakterii: paciorkowców i gronkowców oraz pałeczek okrężnicy E. coli. Mają silne działanie antywirusowe, szczególnie w wypadku HIV.

Zastosowanie

Ziele cząbru działa rozkurczowo, pobudza wydzielanie soku żołądkowego, działa bakteriobójczo na niekorzystną florę jelitową, łagodzi stany zapalne przewodu pokarmowego, działa przeciwbiegunkowo, antybakteryjnie, ma właściwości antyseptyczne. W świetle ostatnich badań wykazuje działanie antyoksydacyjne, działa ochronnie na miąższ wątroby. Roślina wzmacnia układ nerwowy, jest doskonałym środkiem przeciwkatarowym i przeciwkaszlowym. Udowodniono, że ziele cząbru górskiego zwiększa stężenie testosteronu i bywa pomocne w leczeniu męskiej dysfunkcji seksualnej (przedwczesnego wytrysku). Zewnętrznie na ukąszenia owadów, przynosi natychmiastową ulgę.